تا هیجده سالگی که مدرسه کوفتی نذاشت صبحا بخوابیم،
تا بیست و هشت سالگی استرس کار و پول دراوردن و آینده،
بعدش بچه دار میشیم و تا سی و پنج سالگی هم گریه بچه نمیذاره بخوابیم،
تا پنجاه سالگی هم باید باید صبحا زود بیدار شیم بچمون رو بفرستیم مدرسه،
تا شصت و پنج سالگی هم که از درد بیماری نمیتونیم بخوابیم،
بعدشم که میمیریم

شانس ما تا بیایم بخوابیم یکی میاد پیس پیس فاتحه میخونه میزنه به سنگ قبرمون بیدارمون میکنه

حداقل قدر تعطیلات عیدو بدونین